H λειτουργία των μουσικών εκπαιδευτηρίων διέπεται από ένα απαρχαιωμένο βασιλικό διάταγμα του 1957, που ισχύει ακόμα αναλλοίωτο, απλώς με κάποιες μεταγενέστερες επί μέρους προσθήκες.
Επί υπουργίας Μικρούτσικου έγινε μία αξιοσημείωτη προσπάθεια ανανέωσης.
To νομοσχέδιο που συντάχτηκε τότε προέβλεπε δύο βαθμίδες μουσικών εκπαιδευτηρίων: σχολές ανώτερης μουσικής εκπαίδευσης και σχολές βασικής μουσικής εκπαίδευσης. Οι πρώτες θα ήταν ισοδύναμες με τα τότε ΤΕΙ. Οι δεύτερες θα είχαν το ρόλο της ερασιτεχνικής εκπαίδευσης αλλά και της προετοιμασίας για εισαγωγή στις ανώτερες.
Στην πρώτη του εκδοχή, το νομοσχέδιο προέβλεπε και ιδρύματα πάνω και κάτω από αυτόν τον κορμό: μουσική ακαδημία αφενός (ανωτάτου επιπέδου), ελεύθερα εργαστήρια αφετέρου (αποκλειστικά για ερασιτεχνική μουσική εκπαίδευση).
Παρά τις όποιες επί μέρους διαφωνίες, η συνολική αντιμετώπιση ήταν κατά τη γνώμη μου η ορθή λύση.
Επί πλέον, ήταν εντελώς αξιέπαινο (και εντελώς διαφορετικό από το πώς είχαμε συνηθίσει το κράτος μέχρι τότε) το ότι και τις δύο εκδοχές το ΥΠΠΟ τις έστειλε στα ωδεία και σε πεπειραμένους καθηγητές για υποβολή παρατηρήσεων.
Το νομοσχέδιο αυτό δεν φαίνεται να υπάρχει στο διαδίκτυο. Έτσι, ανέβασα τόσο τα πρωτότυπα όσο και την ψηφιοποιημένη μεταγραφή τους, όχι μόνο για λόγους ιστορικούς αλλά και γιατί πιστεύω πως μπορεί να χρησιμεύσουν και στο μέλλον. Στις ψηφιοποιημένες μεταγραφές έχω διορθώσει τα προφανή τυπογραφικά και ορθογραφικά λάθη.
Πρώτη εκδοχή (1995), ως «Προσχέδιο Νόμου»:
Προσχέδιο Νόμου, μαζί με το διαβιβαστικό του (PDF)
Προσχέδιο Νόμου, μαζί με το διαβιβαστικό του (ψηφιοποιημένο)
Δεύτερη εκδοχή (1998), ως δύο σχέδια ΠΔ:
Σχέδιο 1ου Προεδρικού Διατάγματος (PDF)
Σχέδιο 1ου Προεδρικού Διατάγματος (ψηφιοποιημένο)
Σχέδιο 2ου Προεδρικού Διατάγματος (PDF)
Σχέδιο 1ου Προεδρικού Διατάγματος (ψηφιοποιημένο)
Ατυχώς, ένα χρόνο μετά τη δεύτερη εκδοχή, μας προέκυψε η Bologna… Εξαφανίστηκε η βαθμίδα τύπου ΤΕΙ, προήχθησαν εν μία νυκτί τα ΤΕΙ σε ανώτατα (χωρίς καμμία βελτίωσή τους), και πετάχτηκε στα σκουπίδια αυτό το σημαντικό για μας νομοσχέδιο – προς μεγάλη χαρά ορισμένων “μεγάλων” ωδείων, που το είχαν πολεμήσει λυσσαλέα (αφενός γιατί τους χάλαγε τη μηχανή με τα άπειρα παραρτήματα, αφετέρου γιατί θα τα ανάγκαζε να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να ανταποκριθούν στις νέες προδιαγραφές).
Παραθέτω και τις απαντήσεις που είχαμε συντάξει τότε κυρίως ο Ιωσήφ Παπαδάτος και εγώ (με τη συμμετοχή και άλλων στελεχών του ωδείου Φ. Νάκας):
Παρατηρήσεις μας για 1995 (PDF)
Παρατηρήσεις μας για 1995 (ψηφιοποιημένες)
Παρατηρήσεις μας για 1998 (PDF)
Παρατηρήσεις μας για 1998 (ψηφιοποιημένες)