Κάποια στιγμή μου ζητήθηκε (στα πλαίσια ενός σεμιναρίου μου) να γράψω κάτι για βιόλα ντα γκάμπα ως συνοδεία του τραγουδιού Une jeune fillette.

Πρόκειται για ένα όμορφο αλλά απλό τραγούδι, που θα μπορούσε να έχει μια επίσης απλή συνοδεία από ένα όργανο όπως το λαούτο ή η άρπα. Η γκάμπα, όμως, δεν επιτρέπει τέτοιου είδους συνύπαρξη με τη μελωδία: επιτρέπει, ή μάλλον επιβάλλει, συνύπαρξη αντιστικτική. Έγραψα λοιπόν μια μονόφωνη γραμμή, στο ιδίωμα του 16ου αιώνα εννοείται.

Η αντιμετώπιση αυτή θα ταίριαζε περισσότερο σε λογιότερο ρεπερτόριο μάλλον, επομένως δεν την καταθέτω ως ιδεώδη για το συγκεκριμένο τραγούδι: είναι απλώς μια άσκηση ύφους με δεδομένο το φωνή συν γκάμπα ως πρόβλημα προς επίλυση.

• Une jeune fillette, φωνή και γκάμπα, σε Σολ δώριο.

• Une jeune fillette, φωνή και γκάμπα, σε Λα δώριο.

Για όσους ενδιαφέρονται για το τραγούδι αυτό, ιδού και τα υπόλοιπα λόγια, όπως εμφανίζονται στο πρωτότυπο του 1576 (κλικ για μεγέθυνση):